Uczniowie klasy 2a i 2b znają już wszystkie lubelskie koziołki. Spotkanie z nimi rozpoczęli od poznania koziołka Onufrego, który stoi przy schodkach do Ratusza, a imię nosi na cześć hejnalisty, który przez 25 lat grał hejnał z balkonu Ratusza. Następnie podążając za Panią przewodnik poznali kolejne: Kazika stojącego przy Bramie Krakowskiej na cześć Kazimierza Wielkiego. Kolejny z poznanych trzymał w dłoni słuchawkę, której pogładzenie według legendy daje szczęście. Z pierwotnej, w oryginale zielonej stała się ona już złota, tyle osób ją gładzi...
Koziołki są nam znane za sprawą spaceru: Szlakiem lubelskich koziołków, podczas którego dowiedzieliśmy się dlaczego Brama Krakowska taką nosi nazwę, jaka jest najwęższa ulica w mieście, dlaczego plac po farze tak wygląda. W czasie spaceru odwiedziliśmy też plac zamkowy, oglądaliśmy basztę i poznaliśmy historię Teatru Starego, pod którym też byliśmy. Wiedzieliście, że w jego budynku powstało pierwsze z kin w Polsce? Tak! Tam najpierw było kino. Spacer z Panią Agnieszką i jej puchatym koziołkiem, który opowiadał nam legendy miejskie: o czarcim sądzie, kamieniu nieszczęść, rodowodzie nazwy naszego miasta, był wyczerpujący, ale warty obolałych nóg. Był na medal. Dzięki niemu wiemy o wiele więcej o naszej małej ojczyźnie, tym samym stała się ona nam jeszcze bliższa.
Dziękujemy p. Ani Trzos-Mularczyk i p. Basi Zwolakiewicz za pomoc w opiece nad naszymi spacerowiczami.
Wielkie dzięki i słowa uznania kierujemy też w stronę Pani Agnieszki - przewodnika po Lublinie, która ma iście nauczycielską cierpliwość do dzieci:)

Galeria foto

Elżbieta Korzeniowska